Vanessa Beekhuijzen–Speur (1975) is in Wageningen geboren en heeft van haar 2e tot 11e levensjaar in Bramsche (Duitsland) gewoond. Daarna verhuisde het gezin naar Dieren in Gelderland. Tot haar 18e heeft ze daar vertoefd. Ze haalde eerst haar diploma op de plaatselijke Mavo en studeerde vervolgens aan de DEVA in Almelo.

Hierna verhuisde ze voor haar studie Vrije Kunst aan de Hogeschool van de Kunsten (Artez) naar Arnhem. Ze trouwde (onder de naam Snoep) met de vader van haar twee kinderen, maar helaas is dat huwelijk na bijna 12,5 jaar gestrand. Tijdens dit huwelijk zijn veel donkere, diepblauwe schilderijen ontstaan; zoals ‘Dreigende lucht’ en ‘Takkenbos’.

Haar huidige echtgenoot heeft ze via haar voormalige werk in het Openluchtmuseum leren kennen. In 2022 verhuisde de kunstenares met haar gezin naar het noorden van Nederland verhuisd: het dorp Langedijke in Friesland.

Vanessa schildert al bijna haar hele leven, waarbij haar voorkeur uitgaat naar realistische landschappen en voorstellingen. Hier geeft zij vervolgens door middel van opvallende kleuren en composities een geheel eigen draai aan, waardoor een bijna onwerkelijk, irrealistisch effect ontstaat. Haar werk is duidelijk herkenbaar door het heldere kleurenpalet en duidelijke licht– en schaduweffecten. De onderwerpen zijn daarentegen zeer gevarieerd, maar over het algemeen realistisch.

Door de jaren heen is een uitgebreid portfolio aan werk ontstaan. Ze heeft verscheidene werken verkocht en door de jaren heen aan verschillende exposities meegewerkt en verschillende werken in opdracht gemaakt. In haar huidige woonplaats heeft ze zich aangesloten bij de lokale kunstvereniging. Ook neemt ze jaarlijkse in de septembermaand deel aan de Kunstroute Ooststellingwerf.

Het medium waar ze doorgaans mee werkt is olieverf. Dit vanwege de vele mogelijkheden die hierin haalbaar zijn en het lichteffect wat hiermee ontstaat; het schilderij lijkt hierdoor te leven. De schilderijen ontstaan vanuit een bepaald gevoel en groeien laag voor laag tot het eindresultaat.

Het toevoegen van verschillende materialen aan het doek, waardoor een verrassend, pasteus effect ontstaat, is een hernieuwde ontdekking. Eerder verwerkte zij in verschillende schilderijen al schelpenzand wat voor extra tactiliteit in het werk zorgde. De huidige toevoegingen bevatten onder andere piepschuim, papier-maché, purschuim, epoxy, light klei en gips. Dit is onder meer op haar pad gekomen door haar rol als kunstvakdocent in het voortgezet onderwijs.

Het experimenteren, onderzoeken en spelen met verschillende materialen is wat zij ook als docent als een inspiratiebron ziet voor haar leerlingen. Inspireren en geïnspireerd worden, hoe verhouden materialen zich tot elkaar, wat is er mogelijk en wat juist niet? Met dit experimenteren komt haar visie ook tot zijn recht; kunst moet je raken.

Zodra zij zelf getriggerd wordt om ergens mee aan de slag te gaan, dan voelt ze dit als een soort wervelende onrust in haar hele lijf. Dit is het signaal dat er gemaakt moet worden. Daarbij heeft de kunstenares een sterke drive om positiviteit uit te dragen met haar kunstwerken, omdat er in de wereld al zoveel ellende is.

Vanessa werkt onder de naam Ness. Haar werk is online op verschillende plekken buiten haar website te vinden: Online Gallery, Keunstwurk, Kunstinzicht en daarnaast ook op Facebook, Instagram en LinkedIn.